Santiago Ramón y Cajal

Santiago Ramón y Cajal (Petilla, Nafarroa Garaia, 1852ko maiatzaren 1a - Madril, 1934ko urriaren 17a) nafar-aragoiar sendagile, neurologo eta histologoa izan zen. Camillo Golgirekin partekatu zuen Medikuntzako Nobel saria 1906an, «nerbio-sistemaren egiturari buruz egindako lana eskertzeko». Erretina osatzen duten hamar sinapsien deskribapenean aitzindaria izan zen. Nerbio-zelulen morfologia eta lotura-prozesuak gobernatzen dituzten mekanismoei buruzko ikerketen bidez, teoria berri eta iraultzaile bat garatu zuen, «neuronaren doktrina» deitzen hasi zena, garuneko ehuna banakako zelulez osatuta dagoela oinarri hartuta. Humanista, zientzialaria ez ezik, Jakintsuen Belaunaldiaren burua ere bada. ''Neurozientziaren aita'' dela esaten da maiz. Wikipediatik informazioa lortu